What an adventure this is! We hebben een veilige reis gehad en hebben het appartement kunnen vinden, YES!
Ons avontuurtje begon met een voorspoedige reis naar Schiphol. Een klein voorvalletje met mijn foto-toestel,.. maar meteen een nieuwe kunnen kopen. Dus, door Philip gedropt en toen op weg naar de bagage drop-off en via de paspoort controle op naar de gate.
Spannund! De eerste keer vliegen voor Rineke,… Gelukkig geen oponthoud gehad bij security en vliegen maar!
We hadden heerlijke ruime plaatsten met veel beenruimte en vriendelijk personeel,.. Annelies beloofde ons al van te voren dat ze de hele weg zou praten..
Hmm,... (toch lekker rustig.)
We werden voor vertrek nog even ingelicht door de stewards hoe we bij een noodsituatie de deur moesten openen aangezien we dus bij de nooduitgang zaten. Best handig voor Rineke, ze weet in ieder geval hoe ze eruit kon komen. Rechtsaf over de vleugel en dan springen. O, wat is vliegen toch leuk :-)
En toen de landing… klamme handen?? We hebben t gehaald, het bewijs is geleverd met een mooie stempel in ons paspoort. Door naar de bagage en vervolgens naar de auto verhuur. Een erg vriendelijk meisje hielp ons, gaf me instructies waar wel en niet naartoe te rijden,… Dus toch maar niet naar de Gaza-strook, DANG! Hadden we al zo naar uit gekeken. Nee, de gele en roze gebieden op de kaart vermeiden. We hadden al bedacht dat we roze en gele kleding aan konden trekken zodat we in schutkleur door het gebied konden gaan, maar dat gaat ‘m toch niet worden.. Nee.
Maar goed, alles snel genoeg geregeld en voor we het wisten waren we al onderweg naar onze bestemming: Jeruzalem.
Met behulp van de Beste Tom-Tom zijn we met een kleine de-tour rond 5:30 op onze bestemming aan. Achteraf gezien was deze de-tour zeker gepland want de grote wens van Annet en Annelies om de straat “Hebron Road” waar Dereck Prince heeft gewoond kwam uit. “HEBRON ROAD, HEBRON ROAD, HEBRON ROAD!!!!”
En toen de landing… klamme handen?? We hebben t gehaald, het bewijs is geleverd met een mooie stempel in ons paspoort. Door naar de bagage en vervolgens naar de auto verhuur. Een erg vriendelijk meisje hielp ons, gaf me instructies waar wel en niet naartoe te rijden,… Dus toch maar niet naar de Gaza-strook, DANG! Hadden we al zo naar uit gekeken. Nee, de gele en roze gebieden op de kaart vermeiden. We hadden al bedacht dat we roze en gele kleding aan konden trekken zodat we in schutkleur door het gebied konden gaan, maar dat gaat ‘m toch niet worden.. Nee.
Maar goed, alles snel genoeg geregeld en voor we het wisten waren we al onderweg naar onze bestemming: Jeruzalem.
Met behulp van de Beste Tom-Tom zijn we met een kleine de-tour rond 5:30 op onze bestemming aan. Achteraf gezien was deze de-tour zeker gepland want de grote wens van Annet en Annelies om de straat “Hebron Road” waar Dereck Prince heeft gewoond kwam uit. “HEBRON ROAD, HEBRON ROAD, HEBRON ROAD!!!!”
Prachtig om de oude muur van de stad te vinden. We zitten echt net buiten de oude stad in de “City of David”…. Amazing! 
Na een paar keer heen en weer te hebben gereden en gewandeld op ons straatje, trapje op en trapje af vonden we terwijl het eerste ochtendlicht aan de hemel stond het verstopte poortje naar het appartement. Een mooi en prima plekje om onze 10 dagen te verblijven!
We zijn nog even onder de wol gekropen. Zo nu en dan opgeschud door de “ho”-ende buurman en kinderen hebben we toch nog even heerlijk runnen rusten.
Shal-om? Shaal-af! want het is hier nu al heerlijk warm in het zonnetje. Hmm, om twaalf uur hoorden even een man klem zitten (we zitten vlakbij de moskee op het tempelplein en de Klaagmuur.) Maar nu is alles geloof ik weer in orde.
We kunnen alleen maar zeggen dat er HEERlijk voor ons wordt gezorgd. Alles verliep snel en voorspoedig, vriendelijke en gezellige mensen om ons heen… Nou ja, en wij wennen gauw genoeg aan elkaar. We hebben er zin in!
Lehitrahott!
(Tot ziens!)
Liefs van ons allemaal.
Na een paar keer heen en weer te hebben gereden en gewandeld op ons straatje, trapje op en trapje af vonden we terwijl het eerste ochtendlicht aan de hemel stond het verstopte poortje naar het appartement. Een mooi en prima plekje om onze 10 dagen te verblijven!
We zijn nog even onder de wol gekropen. Zo nu en dan opgeschud door de “ho”-ende buurman en kinderen hebben we toch nog even heerlijk runnen rusten.
Shal-om? Shaal-af! want het is hier nu al heerlijk warm in het zonnetje. Hmm, om twaalf uur hoorden even een man klem zitten (we zitten vlakbij de moskee op het tempelplein en de Klaagmuur.) Maar nu is alles geloof ik weer in orde.
We kunnen alleen maar zeggen dat er HEERlijk voor ons wordt gezorgd. Alles verliep snel en voorspoedig, vriendelijke en gezellige mensen om ons heen… Nou ja, en wij wennen gauw genoeg aan elkaar. We hebben er zin in!
Lehitrahott!
(Tot ziens!)
Liefs van ons allemaal.
No comments:
Post a Comment